تقریبا روزی نیست که در مورد تغییرات ارزهای دیجیتال یک خبری منتشر نشود و حتی این روزها بازار خرید و فروش آن مانند ارزهای غیر دیجیتال و طلا بسیار داغ است. به طور خلاصه می‌توان ارز دیجیتال را یک سیستم مالی رمزنگاری شده‌ی فوق پیشرفته دانست که اساس کار آن بر مبنای تکنولوژی بلاک چین است. شخصی به نام ساتوشی ناکاموتو برای اولین بار ارز دیجیتال را با استفاده از سیستم بلاک چین که خود راه اندازی کرده بود، ابداع کرد. او با ابتکارهای متعددی که در طول چندین سال برنامه‌نویسی برای این پروژه به دست آورده بود، توانست ساختار بی‌نقصی را بوجود آورد که مراودات مالی بین‌المللی را تحت تاثیر قرار دهد. اگر این سوال در ذهن شما وجود دارد که ارز دیجیتال چیست یا چطور می‌توان از این سیستم در ایران کسب درآمد کرد، خواندن این مقاله را از دست ندهید.
داستان پر رمز و راز ارز دیجیتال از کجا شروع شد؟
هویت اصلی تولیدکننده ارزهای دیجیتال هنوز برای هیچ کسی روشن نشده است یا اگر بخواهیم واضح‌تر بگوییم تا به حال کسی او را ندیده است! او خود را «ساتوشی ناکاموتو» و اهل ژاپن معرفی کرده اما هرگز چنین هویتی تایید نشده است. در متون مختلفی که او به زبان انگلیسی منتشر کرده، ادبیات قدرتمند و اصطلاحاتی از زبان انگلیسی بریتانیایی در متن‌هایش به کار برده است. به همین دلیل این گمان در ذهن افراد بوجود آمده که او اصالتاً ژاپنی نبوده و شاید اهل انگلستان باشد. همچنین شواهدی وجود دارد که می‌گویند او حتی ساکن انگلستان است.
در اکتبر ۲۰۰۸ مقاله‌ای توسط ناکاموتو در مورد ماهیت ارز دیجیتال در یک سرویس ایمیل رمزنگاری شده برای اولین بار منتشر گردید. عنوان مقاله چنین بود: « بیت کوین: یک سیستم الکترونیکی نقدی همتا به همتا». اولین نرم‌افزار بیت کوین در ژانویه ۲۰۰۹ توسط خود ناکاموتو عرضه شد. او مدعی شده بود که شروع توسعه این سیستم را از سال ۲۰۰۷ شروع کرده است. هدف او از خلق چنین سیستمی، ساختن چیزی بود که قبل از آن افراد بسیاری برای تولیدش قدم برداشته اما با شکست روبه‌رو شده بودند. طبق گفته خود ناکاموتو در ژانویه ۲۰۰۹:
استفاده از سیستم همتا به همتا یا PEER-TO-PEER برای جلوگیری از خرج کردن چندباره بیت کوین است. این سیستم کاملاً غیرمتمرکز بوده که هیچگونه سرور یا قدرت مرکزی‌ای ندارد.
ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟
برای فهم چگونگی کارکرد شبکه‌ی ارزهای دیجیتال یک شبکه‌ی پرداخت را در نظر بگیرید. این شبکه شامل یک‌سری حساب، توازن بین این حساب‌ها و نقل و انتقالات است. چالشی که هر شبکه پرداخت با آن مواجه است، حل این مسئله است که چگونه از «هزینه‌های دوگانه یا دوبار خرج کردن double-spending » جلوگیری کند. شخصی را در نظر بگیرید که یک میلیون تومان در حساب خود دارد. او از این مبلغ بارها استفاده کرده و ۱۰۰ خرید اینترنتی انجام می‌دهد. اگر ارزش هر خرید او یک میلیون تومان باشد و سیستم این مسئله را تشخیص ندهد نتیجه چه می‌شود؟ دوبار خرج کردن، که البته در این مثال شخص مورد نظر ۱۰۰ بار خرج کرده است. یعنی با یک میلیون تومان، صد میلیون تومان خرید انجام داده است.
تراکنش‌های مربوط به ارز دیجیتال چگونه انجام می‌شود؟
شبکه‌های پرداخت از یک سرور مرکزی استفاده می‌کنند که تاریخچه تمام تراکنش‌ها را در حافظه داشته و توازن بین حساب‌ها را حفظ می‌کند. در یک شبکه غیرمتمرکز (شبیه آنچه در ارزهای دیجیتال شاهد هستیم) هیچ سرور مرکزی‌ای در کار نیست. در این شبکه‌ها هر جزء از شبکه این وظیفه را برعهده دارد بدین شکل که هر جزء باید دارای لیستی از تمام نقل و انتقالات قبلی باشد تا بررسی کند انتقالاتی که در آینده رخ می‌دهند، صحیح هستند یا تلاشی برای دوبار خرج کردن.
اگر یکی از این اجزاء تنها صحت یک معامله را تایید نکند، کل زنجیره فرو خواهد ریخت. پس سوالی که مطرح می‌شود این است که چگونه تمام اجزای این شبکه بر سر یک لیست به توافق می‌رسند؟ یا بهتر بگوییم، به یک اجماع کلی می‌رسند. در این حالت بازهم نیازمند یک سرور مرکزی برای تایید این لیست‌ها هستیم. اینجا بود که ساتوشی ناکاموتو وارد بازی شد و چیزی را که سال‌ها محققین و برنامه‌نویس‌های این حوزه به دنبال آن بودند عرضه کرد. وی راه‌حلی ارائه داد تا این سیستم بوسیله‌ی آن از وجود هرگونه سرور مرکزی بی‌نیاز گردد. برای چند لحظه تمام سروصداها و اصطلاحات پیچیده پیرامون ارزهای دیجیتال را کنار بگذارید تا با یک مفهوم جدیدتر آشنا شوید. در ساده‌ترین تعریف ممکن:
شبکه پرداخت چیزی جز یک پایگاه‌داده (Database) که تمامی اطلاعات حساب‌ها و نقل و انتقالات را در داخل خود دارند، نیست.
حالا طبق این تعریف می‌توان همه چیز را ساده‌تر کرد. واحد پولی، یک داده ورودی به یک پایگاه داده بسیار بزرگ است. تمامی حساب‌ها، اطلاعات صاحبان حساب و هرگونه اطلاعاتی در این زمینه، همگی داده‌هایی هستند که به این پایگاه داده وارد می‌کنیم. پس برای اینکه به یک تعریف دقیق‌تر از ارز دیجیتال برسیم می‌توان گفت: ارز دیجیتال یک بستر تبادل برمبنای اینترنت است که از توابع رمزنگاری شده برای انجام تبادلات مالی استفاده می‌کند.
ارزهای دیجیتال از تکنولوژی بلاک چین (Blockchain) برای شفافیت، غیرمتمرکز بودن و نفوذناپذیری استفاده می‌کنند. حتما سوال جدیدی در ذهن شما پیرامون اینکه « تکنولوژی بلاک چین چیست؟ » شکل گرفته است. در حد یک توضیح بسیار خلاصه باید بگویم که بلاک چین متشکل از دو کلمه Block به معنای قطعه و Chain به معنای زنجیر است. یعنی قطعاتی که مانند زنجیر به هم متصل شده‌اند. این تعریف را به خاطر بسپارید؛ چون در قسمت‌های بعدی با آن کار داریم.
صحت معاملات ارز دیجیتال چگونه تایید می‌شود؟
بگذارید شما را بیشتر با اصول حاکم بر پایگاه‌داده ارزهای دیجیتال آشنا کنیم. همانطور که پیشتر گفتیم، شبکه یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین، متشکل از شبکه‌ای از اجزای کوچکتر است که هر جزء این شبکه تاریخچه‌ای از تمام نقل و انتقالات و در نتیجه، توازن کل شبکه را در خود دارد. البته ناکاموتو در بلاک چین سیستمی را طراحی کرد که نتوان صحت اطلاعات آن را زیر سوال برد و از تکنولوژی‌های مختلفی استفاده کرده است که خارج از بحث امروز ماست.
تکنولوژی همتا به همتا ( peer to peer )
نقل و انتقال در حقیقت یک فایل است که می‌گوید: «اشکان n بیت کوین به محمد داده است». این فایل توسط یک کلید خصوصی که متعلق به پیام است امضا شده. هر فردی در شبکه این کلید را به شکل منحصر بفرد داراست که دارای رمزنگاری است. این فایل بعد از امضا شدن توسط کلیدِ اشکان، در کل شبکه منتشر می‌شود. این انتشار بوسیله انتقال از هر جزء به جزء دیگر شبکه انجام می‌گردد. این مسئله همان اساس تکنولوژی همتا به همتا است که پیشتر وعدهٔ توضیحش را به شما داده بودم.
سالم بودن اطلاعات یک اصل مهم در سیستم بلاک چین
به محض انجام یک نقل و انتقال، تمامی اعضای شبکه از وجود آن آگاه می‌شوند اما فقط در زمان محدودی بعد از آن، صحت این نقل و انتقال تایید می‌گردد. در حقیقت می‌توان گفت که تایید صحت یک نقل و انتقال، وجه حیاتی ارزهای دیجیتال است. به بیان بهتر باید بگوییم: تایید صحت انتقالات، اساس ارزهای دیجیتال هستند. مادامی که یک انتقال تایید نشده است، می‌توان آن را بازگرداند اما به محض اینکه این انتقال تایید شد، دیگر به هیچ عنوان قابل بازگشت نیست. این انتقال به یک سابقه ثابت و همیشگی در تاریخچه تمام نقل و انتقالات تبدیل می‌شود که همان ماهیت بلاک چین است.
این همان جایی است که یک معدنچی یا ماینر وارد کار می‌شود. تنها ماینرها هستند که می‌توانند این انتقالات را تایید کنند. حتماً می‌پرسید چگونه؟ خیلی ساده است. ماینر بوسیله رایانه خود و برنامه‌ای که روی آن نصب است، دو سمت این معامله یا نقل و انتقال را بررسی می‌کند. در صورت صحیح بودن انتقال، برآن مهر تایید می‌زند؛ اینجا جایی است که کل شبکه از وجود این انتقال باخبر می‌شوند. حال این انتقال جزئی از بلاکچین شده است. به نظر شما ماینرها کار مهمی انجام نمی‌دهند؟ گفتیم تایید انتقالات اساس یک ارز دیجیتال است. چه کسی این تایید را انجام می‌دهد؟ ماینر! پس ماینر اساسِ اساس ارزهای دیجیتال است.
ماینر چگونه پول در می‌آورد؟
به ازای هر بار تایید معاملات، جایزه‌ای از همان ارز دیجیتال دریافت می‌کنید. پس هرچقدر رایانه بیشتری برای تایید تعداد بیشتری از معاملات داشته باشید، سریعتر و بیشتر پول دریافت خواهید کرد. جالب نیست؟ این هم یکی از راه‌های ساده برای کسب درآمد از اینترنت است. از آنجایی که گفتم کار یک ماینر ارز دیجیتال است، به نظرم بهتر است در مورد این مسئله بیشتر باهم گفت و گو کنیم.
معدنچی یا ماینر به چه کسی می‌گویند و چه کاری انجام می‌دهد؟
طبق آنچه در قسمت قبل گفتیم، هرکسی می‌تواند یک ماینر باشد. از آنجایی که ما با یک شبکه غیرمتمرکز روبه‌رو هستیم، ارز دیجیتال نیازمند ساختاری است که از هرگونه سوء استفاده جلوگیری کند. تصور کنید شخصی هزاران جزء در این شبکه قرار دهد و نقل و انتقالات جعلی درست کند؛ و بدتر اینکه خودش نیز تمام آن‌ها را تایید کند! اتفاقی که خواهد افتاد این است که کل شبکه از هم فروخواهد پاشید.
اینجا بود که بازهم ابداعات ناکاموتو بزرگ به داد ما رسید. یادتان می‌آید یک توضیح کوتاه در مورد بلاکچین یا «قطعات به هم متصل شده» دادم؟ هر ماینر باید قطعه‌ای به این زنجیر اضافه کند. این کار بوسیله چیزی به نام هش Hash انجام می‌شود. هش خود محصولی از یک تابع رمز نگاری شده است. این قاعده را ناکاموتو پایه‌گذاری کرد که هر ماینر بخشی از عملکرد رایانه خود را صرف پیدا کردن هش کند. به این مسئله، اثبات کار Proof-of-Work گفته می‌شود که در بیت کوین این کار بر اساس الگوریتم SHA 256 است.
نیازی نیست بدانید این الگوریتم چیست اما باید بدانید که اساس آن یک پازل رمزنگاری شده است که ماینرها برای حل آن باهم رقابت می‌کنند. بعد از پیداکردن راه‌حل، این الگوریتم است که یک ماینر می‌تواند یک قطعه به زنجیره قطعات بلاکچین اضافه کند و اینجاست که برای انجام اینکار و تایید معاملات بوسیله آن، ماینر لیاقت دریافت یک جایزه را دارد. این جایزه بسته محاسباتی که انجام شده است، مقداری از یک ارز دیجیتال است. مثلا برای یک ارز دیجیتال مثل بیت کوین، این جایزه بخشی کوچکی از یک واحد کامل است و این تنها راه‌حل برای تولید بیت کوین است.
بیت کوین تنها زمانی تولید می‌شود که ماینرها پازل‌های رمزنگاری شده را حل کنند. بنابریان زمانی که پیچیدگی این پازل‌ها بیشتر شود، به رایانه‌های بیشتر و قوی‌تری برای حل آن‌ها نیاز است. همچنین مقداری ثابتی از بیت کوین (یا هر ارز دیجیتالی دیگری در آن شبکه) در طول یک بازه زمانی ثابت به ماینر داده خواهد شد. این بخشی از همان اجماع کلی در شبکه ارز دیجیتال است که به هیچ عنوان قابل شکستن نیست.
انواع ارزهای دیجیتال در دنیا
تاکنون انواع گوناگونی از ارزهای دیجیتال بر مبنای همان اصول و قواعدی که ساتوشی ناکاموتو معرفی کرده است پدید آمده‌اند. مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
- بیت کوین
- اتریوم
- ریپل
- لایت کوین
بیت کوین Bitcoin
اولین و معتبرترین ارز دیجیتال از ابتدا تاکنون بیت کوین بوده است. در دنیای صنعتِ ارزهای دیجیتال، بیت کوین را بعنوان یک طلای دیجیتالی می‌شناسند. امروزه بیت کوین مانند یک طلای دیجیتال در تبادلات مالی بین‌المللی استفاده می‌گردد که وجه مثبت استفاده از آن است. متاسفانه در بسیاری از موارد شاهد استفاده از آن برای مقاصد مجرمانه‌ای مثل دارک وب یا اخاذی‌های اینترنتی بوده‌ایم. در طی ده سال گذشته ارزش هر بیت کوین از صفر دلار تا روزی که این مقاله نگارش شده است به ۷ هزار دلار رسیده است. در سال ۲۰۱۷ ارزش هر بیت کوین ۲۰ هزار دلار را نیز رد کرد و به مرز ۲۴ هزار دلار رسید اما بعد از آن با افت شدیدی مواجه شد.
اتریوم Ethereum
مبتکر این رمز ارز فردی به نام ویتالیک بوترین است. اتریوم را می‌توان دومین رمز ارز در دنیای این صنعت دانست. برخلاف بیت کوین، بلاکچینی که در این ارز دیجیتال استفاده شده است، علاوه بر تایید حساب‌ها و توازن معاملات، می‌تواند موارد دیگری را نیز صحت‌سنجی کند. این خاصیت انعطاف‌پذیری اتریوم باعث شده این رمز ارز کاربردهای گوناگونی داشته باشد. البته باید بگویم که اتریوم تنها یک ارز دیجیتال نیست. بلکه بخاطر مشتقات مختلفی که دارد، می‌توان آن را خانواده‌ای از ارزهای دیجیتال دانست.
ریپل Ripple
ریپل کاربردهای گسترده‌تری نسبت به یک ارز دیجیتال دارد. از سیستم رمزنگاری ریپل بیشتر به منظور حفاظت شبکه‌ها در برابر اسپم استفاده می‌گردد. برخلاف بیت کوین و اتریوم، ریپل هیچگونه استخراجی برای تولید واحدهای جدید ندارد و تمامی واحدهای سکه آن از پیش استخراج شده‌اند. بعد از آنکه بسیاری از بانک‌ها به شبکه ریپل پیوستند، ارزش این ارز دیجیتال رشد بسیار زیادی داشت.
لایت کوین Litecoin
این راز دیجیتال از اولین ارزهایی بود که بعد از بیت کوین عرضه شد. به شکلی که بعد از مدتی بعنوان نقره‌ی ارزهای دیجیتال در مقایسه با بیت کوین که به طلای ارزهای دیجیتال معروف بود، شناخته شد. لایت کوین نوآوری‌های بسیاری از جمله الگوریتم جدید ماین کردن عرضه کرد. که اینکار منجر به این شد که لقب برادر کوچکتر بیت کوین را بگیرد. هرچند بعد از مدتی لایت کوین سقوط کرد و نتوانست عنوان جایگاه دوم خود را حفظ کند، اما همچنان معاملات آن پابرجاست. همچنین بخاطر ویژگی‌های مثبتی که در خود دارد، در صورت از بین رفتن بیت کوین، نام آن بعنوان یک جایگزین مطرح است.
نتیجه: آینده‌های ارزهای دیجیتال چه می‌شود؟
در حال حاضر با توجه به هزینه‌های اولیه و مشکلات متعددی که در زمینه ماین کردن ارزهای دیجیتال وجود دارد، شاید کار به صرفه‌ای نباشد اما خرید و فروش آنلاین ارزهای دیجیتال هرگز با منع قانونی‌ای از سوی مراجع ذیصلاح کشور روبه‌رو نشده است. از طرفی با نگاه به نقش پر رنگی که ارزهای دیجیتال در دنیا بازی می‌کنند از بین رفتن این ارزها مسئله‌ای کامل دور از ذهن و ناممکن است. چرا که به جزئی جدایی ناپذیر از اقتصاد جهانی تبدیل شده‌اند. حتی بسیاری از دولت‌ها برای داشتن کنترل بیشتری روی این ارزها، اقدام به تولید ارزهای دیجیتال بومی کرده‌اند. اگر قصد دارید برای کسب و کار به این حوزه وارد شوید و به کسب درآمد اینترنتی پیشنهاد ما به شما این است که شناختی کامل نسبت به تمامی ارزهای دیجیتال داشته باشید.
منابع:
فقط ارز را بخریم کافیه خودش گرون می شه؟ یا این که باید در زمان مناسب فروختش؟
با سلام
حقیقتش، من پیشنهاد می‌کنم اگر فقط برای سرمایه‌گذاری می‌خواهید ارز دیجیتال بخرید (که بعدا گرون بشه و بفروشید) به هیچ‌وجه این کار رو نکنید (مگر اینکه دید تکنیکال بورسی داشته باشید که بازم پیشنهاد نمی‌کنم برید سراغ ارز دیجیتال)
خرید ارز دیجیتال زمانی کم ریسک میشه که این ارزها واقعا در زندگی روزمره معامله بشوند.
اما اگر می‌خواهید روی تولید و فروش ارزدیجیتال سرمایه‌گذاری کنید، این گزینه‌ی منطقی‌تریه.
انتظارم از همیار این بود که بیشتر به کسب وکار ونحوه معاملات بپردازد نه توضیحات تکراری بقیه سایتها
با سلام و احترام
بله این مقدمه‌ی موضوع است و در آینده یک فرمول عملی برای کسب درآمد هم ارائه می‌کنیم.
این مطلب که خیلی ساده و قدیمی بود. الان همه دنبال راه امن و البته خرید و فروش مطمین و امن با ریال هستند. در این مورد پیشنهاد بدهید.
با سلام و احترام
بزودی در مورد روش‌های کسب درآمد از ارز دیجیتال در ایران مطلب ارائه می‌کنیم.
سلام، انتظارم این بود که با توجه به عنوان مقاله، در مورد راهکار عملی خرید و فروش و مزایای اینکار صحبت کنید ولی متاسفانه فقط یه توضیح تکراری و اولیه در مورد ارز دیجیتال چیست بود. به نظرم این عنوان، فیک محسوب میشه و کار درستی نیست.
سلام. نیاز بود که اول مبانی گفته بشه. در آینده روش‌های عملی و تجربیات خودمون رو در قالب مقاله ارائه می‌کنیم.
البته باید بگویم که اتریوم تنها یک ارز دیجیتال نیست. بلکه بخاطر مشتقات مختلفی که دارد، می‌توان آن را خانواده‌ای از ارزهای دیجیتال دانست. این جمله رو از هر وری میخونم نمیفهمم من بدمیخونم یا اصلاح میخواد؟!
از اتریموم و بیت کوین چند نسخه‌ی مختلف وجود داره که هر کدوم از این نسخه‌ها جداگانه معامله می‌شن. همین باعث شده خانواده‌ای از کوین‌های زیرمجموعه بیت کوین و اتریموم وجود داشته باشد.